Yazamıyorum, çizemiyorum, üretemiyorum, hissedemiyorum. bu ne ızdırap... kendinden gelmesi lazım, çekip çıkaracağım yeri bilemediğim için. bekliyorum gelmiyor, bön bön bakıyorum.
caddeler, sokaklar, ışıklar, donuk insanlar. gerdiriyor beni hissizlik, karşıya fırlatıyor. sonsuz ayna efekti misali, kendime geri düşüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder