13 Aralık 2009 Pazar

Avm

Yakında işyerinde 3. ay dolacak, işe girdiğimden beri çalışma arkadaşı olarak tonla insan girdi çıktı, bunun yanında hergün yüzlerce kişiyle muhattap olduğum bir mekandayım. Her çeşit insanı bir arada görmek... her gelen yeni insan kapalı kutu, ne davranış sergileyecek bilemiyorsun. iyi kalpli teyze, şirret bacı, agresif varoş abi, aile babası, sorunlu ergen, manken gibi rus kadın, yardımsever nine gibi türünü saymakla bitiremeyeceğimiz insan mekanımızı ziyaret etmekte.

Bir sürü dükkan var. her dükkanın en az 3, en fazla 6 çalışanı var felan. işlerin aksamaması için dizginler çok sıkı tutuluyor, personal her an kontrol altında.

Profesyonel Çalışma hayatında da torpil adlı jokerin kullanıldığına tanıklık ediyorum. Patronu tanıyan işe giriyor, patronu tanıyan daha rahat bir konumda vazifesini sürdürüyor. Bariz şekilde ülkede işler cemaat şirketi, aile şirketi, tanıdıklar etrafında dönüyor. veya .ötünü silmeyi beceremeyen insanların yüksek makamlarda olduğunu görüyoruz. 2 üniversite bitiren kızcağız boşuna gül abimizin yolunu kesmemiş.

İşyerinde çalışanlar arasında dedikodu ve entrika dönüyor, hiçbir çıkar elde edemeyecek olduğu halde kuyu kazanlar filan var anasını satim.

neyse...umarım biraz uzun çalışırım da ihtiyaçlarımı karşılarım. malûm kriz var bayadır, bu dönemde iş bulabilmek mutluluk verici.

Hiç yorum yok: